Tiny gaat 40 dagen bloggen

Oei! Gaan jullie mij niet beu worden? Als ik hier elke dag iets schrijf?

Het is een zot idee van Kathleen, om mensen aan te zetten om eens veertig dagen aan een stuk te bloggen (hoewel je zes dagen mag skippen). En uitdagingen vind ik wel okee. Hoe ik de laatste twee weken voor Pasen ga proberen elke dag te bloggen is nog een raadsel, want dan zijn we op reis. In ideale omstandigheden ga ik gewoon door en krijgen jullie kleine reisverslagjes.

Net eindigde ik mijn maand zonder alcohol (geslaagd met vlag en wimpel en tot nu toe nog altijd niks gedronken trouwens) en begin ik dus met dit. Een beetje gelijklopend met de dagen zonder vlees, en met de vasten. Kathleen ging er van uit dat de vasten een periode is waarin je wat bezint, waarin je wat dieper nadenkt over de zaken des levens. Eigenlijk net zoals tijdens de Ramadan.

Maar net zoals met het principe van vleesloze dagen kan ik zeggen dat ik zowel regelmatig vegetariër ben, als dat ik ook sowieso regelmatig bezin. Dat hebben jullie toch al vaak gemerkt, denk ik zo. Niets vreemds aan. Tiny bezint.

Nu we het over bezinnen hebben, misschien moet ik jullie in deze periode ook eens het verhaal van de bezinning vertellen. Dat is weer zo’n indianenverhaal overgoten met alcohol (shame on me) uit mijn jonge jaren en dat moet ik nog opbiechten aan mijn ouders trouwens. Na dertig jaar… Ze zullen er al wel mee kunnen lachen, hoop ik. Ik zal ze gunstig stemmen door morgen een mooi blogje te schrijven over mijn papa die verjaart!