Tiny en haar innerlijke hippie

Als je een opleiding volgde in de sociale sector, werd je al een beetje gezien als een would-be hippie. In de jaren zeventig hadden alle opvoeders lang haar en een baard, rookten joints en filosofeerden urenlang over van alles. Toen ik studeerde, was dat al enigszins veranderd, maar het filosoferen bleef. Soms had ik de indruk van een andere planeet te komen, als ik in het weekend uitging met vriendinnen die economie of Germaanse studeerden.

Nu ik al een jaar of vijftien bij een eerder commerciële firma werk, bezig ben met computers, smartphones en fotografie, lijkt dat filosoferen iets van heel lang geleden. De gesprekken over gedachten en gevoelens ebden weg, tenzij hier en daar met een collega die er ook voor open staat, of met een vriend die ook met spiritualiteit en yoga bezig is. Ik raak nogal snel geïnspireerd en de ideeën die mij aanstaan, zuig ik op als een spons.

Toch erger ik me soms aan het zweverige bij sommige mensen. Je kan er ook te ver in gaan en denken dat iedereen bezig is met zelfontplooiing, verbindingen tussen hemel en aarde, reflectie, ontmoetingen, of chakra-toestanden. Tijdens de cursus yoga/massage in Orval heb ik toch af en toe met mijn ogen gerold.

• Sluit je ogen en kijk naar je hart (niet makkelijk!)
• We doen de kinderzonnegroet: “… we maken ons lang, we zijn niet bang, we maken ons klein, want dat is fijn, ik rek en strek, yoga is te gek!” (Oh. My. God.)
• Buig van links naar rechts en van voor naar achter en zeg volgende zin: “Saa… taa… naa… maa” (Ik dacht alleen maar aan Satan… kon de bedoeling niet zijn!)
• adem vanuit je centrum
• we zoeken onze innerlijke glimlach
• als afsluiter dansen we de vijf ritmes (dansen op commando, néé toch?)
• we nemen afscheid met een knuffelcirkel en geven en ontvangen van iedereen een knuffel, weigeren mag ook als je je daar niet goed bij voelt (ok, ik heb nog Free Hugs georganiseerd, maar een knuffelcirkel???)

Toch vond ik mijn innerlijke hippie terug:

• praten met mensen die je oprecht complimenten geven
• het mooie zien in iemand die je eigenlijk niet kent
• ik sta nog altijd open voor anderen zonder vooroordeel
• op mijn eentje mijn eigen yogaflow doen in een grote mooie yogatempel
• na elke massage mezelf gemeend namaste horen zeggen tegen de anderen (Namaste betekent ik buig voor jou)
• als afsluiter die vijf ritmes dansen, mij in het zweet werken en me als een gek amuseren
• horen dat we een knuffelcirkel gaan doen (en even met mijn ogen draaien) en drie knuffels later staan janken van emotie
• na drie dagen in de spiegel kijken en zien dat ik sta te glimlachen naar mezelf

En een stukje uit mijn favoriete hippie-film en musical, Hair:

Tiny en het verborgen talent

Ik schreef al over mijn vierdaagse cursus yoga en massage. Het ging hier om holistische massage en daar wist ik eigenlijk helemaal niks over. Ik begon dus met een blanco blad.

Holistische massage wil zeggen dat de mens als geheel wordt behandeld. Het gaat niet zozeer om gericht bepaalde spieren te masseren, maar om een totale ontspanning te bereiken. Ervaar je spanningen, problemen of blokkades op één bepaald gebied dan zal dat zijn weerslag hebben op alle andere gebieden en dus ook op je lichaam. Je hele lichaam heeft deugd van een dergelijke massage, en je raakt terug in evenwicht.

Door massage word je aangeraakt en aanraking is een goede manier om dichter bij jezelf te komen. Je krijgt een mogelijkheid om te voelen wat er bij je gebeurt, er wordt aan de ontvanger gevraagd om zich te concentreren op het contact met de handen.

We leerden het hele lichaam masseren in een aantal sessies: de benen en de voeten, de rug en het hoofd (met nek en schouders). Ik deed het allemaal even graag, bij wie dan ook. Want nee, we hoefden niet te oefenen op een EHBO-pop, maar op elkaar. 🙂

Wat een ontdekking! Ik had het gevoel van gewoon maar iets te doen en zo goed mogelijk de leraar nadoen, maar ik vond het leuk en ik kréég energie door een massage te geven. Heel gek. De mensen die ik masseerde, reageerden enorm positief op wat ik deed, vertelden me dat ik rust kan brengen in mijn massage, dat ze volledig ontspannen waren,… en ik voelde me groeien. Jij hebt dat al eerder gedaan, hé, zei iemand. Euh, nee, niet echt.

Op dag drie masseerde ik het hoofd en de nek van de yogalerares (die al duizend massages heeft gegeven en ontvangen) en na een tijdje viel ze zelfs in slaap. Ze was enorm verbaasd, want had dat nog nooit meegemaakt. Goh ja, ik ook niet! 🙂

Dag vier kreeg ik complimenten van de leraar dat ik zo’n mooie massage had gegeven en de vrouw van wie ik de rug had gemasseerd, keek me nadien aan met een superverliefde blik, ze had er zo van genoten.

Het is raar en klinkt enorm zweverig, maar ik voelde van alles terwijl ik massages gaf: ik nam de liefde over van iemand die heel graag liefde geeft, ik voelde de rust bij de yogalerares, ik zoog het verdriet en de pijn op van de oudere vrouw en bracht haar blijkbaar terug wat positieve energie. Er is een constante wisselwerking tussen de gever en ontvanger, en dat is héél bijzonder.

Ik wil dit nog doen. Mijn huisgenoten zullen er van mogen genieten, om te beginnen, en ik heb nu al zin om een massagetafel aan te schaffen en een cursus te volgen. Wie weet heb ik een nieuwe roeping gevonden? Als er nog kandidaten zijn om op te oefenen…. 😉

Dit is een voorbeeld van hoe een holistische massage kàn gegeven worden, maar alles hangt af van de persoonlijkheid van de gever en de vragen, klachten, wensen van de ontvanger.

Tiny op vierdaagse in de Ardennen

Net terug van een yoga- en massage vierdaagse.

Tiny? Ben je op je kop gevallen en blijven kaatsen of zo? Jij, yoga? Massage? En dan nog op een boerderij in de Ardennen, waar ze enkel veganistisch eten klaarmaken uit de eigen biotuin? Dat klinkt zweverig…

Ja, ik ben Miss Reality. Chakra’s, wat zijn dat, een nieuw soort chips? Yoga is toch alleen maar voor super lenige mensen zonder gewrichten?

Even uitleggen. Omdat ik niet naar Oxford ging, zocht ik iets anders om even “weg” te zijn, op mijn eentje. Dat hoeft niet noodzakelijk een stad te zijn, ik wou ook niet noodzakelijk naar vrienden in het buitenland, ik wou vooral wat tijd voor mezelf en als je iets kan bijleren is dat altijd meegenomen.
De laatste weken ben ik mij wat gaan verdiepen in yoga: ik heb veel last van lage rugpijn (als gevolg van scoliose en te veel zitten en blijkbaar is lopen ook niet goed voor mij, wandelen wel), yoga bevat heel veel rugversterkende oefeningen. Ik wou wel eens ondergedompeld worden in die wereld en ging op zoek.

Wat vind ik toevallig (Google is your friend!): een Yoga- en massage vierdaagse vlakbij Orval. Georganiseerd door het Oost West Centrum, op een gerestaureerde boerderij, check de site: Ferme du Bois-le-comte, het is de max. Aan de foto’s te zien, zou ik me daar helemaal op mijn gemak voelen, dacht ik. En het was een All-in formule, vol pension, volledig veganistisch, en al kon je ’s avonds wel in de bar een Orval drinken of een wijntje, ik ging voor de volledige bezinning: geen koffie, geen zuivel, geen suiker, geen alcohol, geen stress. En hup, ik was ingeschreven. Geen idee wat ik mocht verwachten.

En ja: ik heb een paar keer met mijn ogen gerold. Het zweverige was hier en daar wel aanwezig. Later meer over de hippie in mij, die toch nog ergens verborgen zit.

Maar! De omgeving is gewoon prachtig. Zo rustig, zo mooi, zo groen.
Het eten was ongelofelijk fantastisch lekker. Ze werken er volledig op vrijwilligers die met liefde het eten klaar maken, de groenten komen recht uit de tuin (permacultuur-gewijs duurzaam beheerd), en alle vooroordelen over veganistisch eten kun je daar meteen laten varen. Het wordt ook opgediend in buffetvorm, dus je kan zoveel eten als je wil.

Mijn groep bestond uit acht mensen, allemaal even lief en begripvol (en een beetje wollig, maar da’s warm!), veel gescheiden mensen trouwens. Er was een yoga-lerares die haar lessen aanpaste aan ons beginnersniveau en een massageleraar die ons de fijne kneepjes (pun intended) van de holistische massage bijbracht. Nu heb ik al wel eens iemand gemasseerd, voor de lol, uit liefde, je weet wel, da’s leuk. Ik dacht dat écht masseren lastig ging zijn en vermoeiend. Maar ik keek uit om massages te ontvangen, want we gingen oefenen op elkaar. Ook hier later meer over, want ik heb iets ontdekt… Lees het hier.

Toch wou ik vaak op mezelf zijn. Ik koos ervoor om ’s avonds na de laatste ontspanningsoefening meteen naar bed te gaan, in plaats van gezellig bij de groep nog iets te drinken. Ik had geen behoefte aan gesprekken, ik wou stilte en bij mezelf komen. Ook de groepswandeling sloeg ik over, ik ging alleen wandelen en foto’s nemen en genoot van elk moment.

Een echte bezinning was dit voor mij. Yoga betekent trouwens: vereniging brengen tussen je lichaam en je geest en dat had ik even nodig. Al heb ik dat niet bereikt door yoga alleen, maar door de volledige ervaring daar. Alles kwam samen. Het was net of ik vier dagen even op een andere planeet zat. Maar nu voel ik het nog steeds.

Mijn vriend zei voor ik vertrok: “Ok, zorg wel dat je terug keert zoals ik je ken”, en dat heb ik ook gedaan. Maar: het is Tiny 2.0, de verbeterde versie.