Met Pinksteren in het hier altijd feest: Sinksen Kortrijk. Ik kan je niet zeggen of dat daar leuk is, want blijkbaar zijn wij altijd op stap met Pinksteren. Ergens heb ik een vermoeden dat jullie ook liever de nét iets meer exotische verslagjes lezen… 😉
Nu ja, zo exotisch kun je Luxemburg niet noemen, al heeft het ons wel deugd gedaan.
Omdat we nog een Bongo-bon mochten opsouperen, boekten we voor zondagavond een nachtje in Clervaux. Straks meer daarover.
Voor zaterdagavond ben ik op zoek gegaan bij Airbnb, want dat is al altijd en overal super meegevallen. In hele grote steden zou ik het minder aanraden, de prijzen swingen zelfs daar de pan uit. Maar in Vaux-sur-Sûre bijvoorbeeld, is het de max. Je boekt, krijgt meteen persoonlijk antwoord van de verhuurder, je kan nog vragen stellen of afspreken wanneer je wil aankomen. Zo ook deze keer. Toen we op weg waren, kreeg ik een berichtje dat ze pas weer thuis zouden zijn na 15u, maar dat ze de poort zouden open laten en dat Kiwi en Django ons zouden verwelkomen. Chance dat er een foto bij was, zo wist ik al dat het ging om lieve hondjes. (En ja, er was vooraf gevraagd of we geen bezwaar hadden tegen hun aanwezigheid)
Eenmaal geïnstalleerd, vertrokken we meteen weer om te gaan wandelen in de omgeving. De bossen in, de weiden door, weidse vergezichten, veel beestjes (koeien, schapen, geiten, ezels, paarden, vlindertjes,…). En een kerkhof. Altijd een kerkhof.
Onze gastvrouw zagen we later nog eventjes, maar we hadden volledige privacy. Al was de badkamer gedeeld, we hebben ze daarna eigenlijk niet meer gezien of gehoord. Zelfs hun baby van zes maanden was super stil. De volgende ochtend sliep die zelfs nog, om half negen! Wat een baby! Iedereen jaloers zeker? Ja, ik ook.
Op zaterdagavond zijn we heerlijk gaan eten in Bastogne, als je daar ooit nog eens terecht komt: reserveer (of kom vroeg) bij Italiaans restaurant Giorgi. Dikke aanrader!
Omdat we op zondagochtend al vroeg uit de veren waren, reden we meteen door naar Clervaux in Luxemburg. Eventjes gestopt bij het prachtig uitzicht, zo’n koolzaadveld is toch de max?
In Clervaux kun je in de omgeving heerlijk wandelen, je maakt het zo makkelijk of lastig als je zelf wil. Het zou regenen in de namiddag, dus tegen 12u zat ik al aan mijn tienduizend stappen en dat hebben we nog eens verdubbeld, want die regen bleef toch uit. Van dat Luxemburgs (Letzeburgs) op de reclameborden snap ik wel niks, wie vertaalt?
Het hotel had een wellness ruimte. Ja, ja. Een zwembadje in de kelder (lekker fris én schoon, dat wel) en een sauna waar je nét met twee in kan – als die al vrij was. Enkel gratis toegankelijk tussen 15 en 19u. Voor de infrarood en het stoombad moest je dan weer bijbetalen, wat ik totaal belachelijk vind. En nee, dat staat niet op hun website vermeld.
Er was wel een diner bij inbegrepen in het hotel zelf, en dat was wel lekker. Niet spectaculair, maar toch voldoende en in orde. Net als het ontbijt ’s morgens.
De maandagochtend kon ik bijna niet meer lopen… zo stijf! Niks gewoon hé. Beste remedie: nog eens gaan wandelen, zei mijn lief. En gezien ik altijd naar hem luister… Okee dan.
Maandagavond had ik gelukkig wel dikke chance dat ik nog ergens terecht kon voor een deugddoende massage, merci Geert!
