20 dingen die ik graag doe

De mosterd haalde ik niet bij de AH, noch de Delhaize, maar bij Trijnewijn en Prinses, 2 bloggers die ik al een paar jaar volg. Ik heb het wel voor lijstjes, zeker deze die je aan het denken zetten (wat zou ik er in zetten…?).

Het gaat over een oefening, een methode om je creativiteit terug te vinden. (Waar zit in godsnaam die van mij?) Je start met een lijst van dingen die je graag doet en schrijft op hoe lang het geleden is dat je ze gedaan hebt. Tot slot is het ook de bedoeling dat je twee dingen van het lijstje nog deze week inplant. So here we go:

(niet in volgorde van belangrijkheid)

1. lezen (een half uur geleden, in Lege harten van Juli Zeh)
2. films/series kijken (gisterenavond naar De Dag – al een tijdje opgenomen)
3. uit eten (vier dagen geleden, een snackje, omdat we geen eten in huis hadden, lui waren en de kinderen niet thuis)
4. naar de sauna (een maand geleden in ons huisje met de leesclub)
5. op reis gaan (ik ben nu twee weken terug van Egypte)
6. schrijven (as we speak, want dit tel ik ook mee)
7. yoga (oeps, is geleden van in Egypte, twee weken dus)
8. masseren (zes dagen geleden)
9. gemasseerd worden (twee maanden geleden of zo)
10. vrijen (haha, geen details maar minder dan 24u geleden)
11. fotograferen (ook al weer geleden van in Egypte, twee weken dus)
12. koken (deze middag: stoofvlees)
13. uitgebreid in bad gaan (vorige week – no worries, ik douche wel elke dag!)
14. dansen (Zumba: 2 dagen geleden, fuif: 3 maanden geleden of zo?)
15. bijpraten (live) met een goeie vriend/in (een week geleden, met 2 middelbare schoolvriendinnen)
16. boeken zoeken in de bib of een boekenwinkel (gisteren)
17. iets uitleggen/workshop of opleiding geven (eergisteren, tijdens een levering voor het werk)
18. een nieuwe taal leren (in Egypte leerde ik weer wat Arabisch bij, twee weken geleden dus)
19. van de zon genieten (idem)
20. zwijgen (as we speak – which we don’t – enfin, nu dus)

Wat plan ik volgende week?

In elk geval ga ik over een week eindelijk weer eens mijn beentjes uitslaan op een feestje met de enige DJ die muziek naar mijn goesting draait, met als resultaat Tiny op de dansvloer en Tiny die er alleen maar af komt als ze naar ’t wc moet of als ’t Michael Jackson is).

En volgende vrijdag gaan we uit eten met de leesclub, drie vliegen in één klap: bijpraten met vriendinnen, gaan eten en praten over lezen en films (dat telt ook een beetje hé?)

 

Advertenties

Tiny is terug uit de woestijn

Mijn reis naar Egypte was… moeilijk te beschrijven. Misschien ook niet interessant voor jullie, lezers. Het was een beetje hetzelfde als vorig jaar, toen ik er een dagboek in zeven delen overschreef en toch weer helemaal anders.

1. Ik ging alleen. Vorig jaar was mijn vriendin mee en gingen we samen op avontuur. Nu was het minder avontuurlijk omdat ik wist waar ik naar toe ging, en ik had er alle vertrouwen in. Claudine, de Vlaamse vrouw die dat kamp daar ‘runt’, zou er de eerste vier dagen ook nog zijn, daarna was ik in goede handen van haar Soedanese helpers (echte schatjes trouwens!). 
   

   
2. Ik deed geen bal. Of anders gezegd: ik plande geen uitstapjes. Geen woestijntrips, geen kamelentocht, geen snorkeluitstap, geen Mozesberg of Sint-Katarinaklooster. 
   

   

    

3. Ik heb wel elke dag meer dan 10.000 stappen gezet, oh ja. Ik wandelde vooral naar Israël toe, voorbij alle ‘kampen’, naar het grote en wijde niets. Zalig.
4. Ik was creatief. Claudine zei dat, mocht ik zin hebben gerust wat aan een tafeltje mocht schilderen of een collage maken. NEWSFLASH: ik bén helemaal niet creatief. In de verste verte niet. Ik kan niet tekenen, knutselen is nooit iets voor mij geweest en ik was altijd gebuisd voor Plastische Opvoeding. Het tafeltje was al half beschilderd, de mandala stond er al quasi op, maar ik heb het afwerkt. Het rechthoekige tafeltje was gewoon blanco, daar heb ik een collage op gemaakt. In de buitenlucht, in de zon, en ik vond het zelfs meditatief. 
   

   

   

   
5. Ik heb elke dag yoga gedaan en gemediteerd. Op mijn eentje, zonder niks, ik had zelfs geen matje. Gewoon mijn eigen ding doen, op basis van wat ik de voorbije twee jaar heb geleerd, gezien en opgevangen. Het kostte mij geen enkele moeite.

Waar ik opnieuw van heb genoten, net als vorig jaar:

• de zon, zonsopgang, zonsondergang achter de bergen, zon op je gezicht om 8u ’s morgens en meteen al zonnecrème moeten smeren, elke dag opnieuw. 
  

  

  
• het eten. Combinatie van Vlaams, Egyptisch, Soedanees, Bedoeïens, geen idee maar het was altijd heerlijk en gevarieerd. Geen varkens- of rundvlees, wel kip, konijn, en veel vis. Massa’s verse groenten. Geitenkaas. Verse dadels, appelsienen, appel, banaan, granaatappel, meloen,… Limoensapjes. Héérlijke koffie met kardemom. Héérlijke thee met van alles: munt, gember, kurkuma, kaneel, arosathee, gedroogde sinaasappelschil, marmaria,… Liters water. Geen alcohol. (Andere gasten hadden raki en bier mee, maar voor mij hoefde dat niet.) 
  

  

  

  

  

Wat/wie heb ik gemist?

• Mijn lief, dat zou leuk geweest zijn, maar anderzijds zou hij zich daar doodvervelen, het is niks voor hem. Toch zou hij er volgens mij ook deugd van hebben, zoals zo veel mensen. Nog maar eens: ik heb ZO veel geluk dat hij mij dit laat doen, op mijn eentje en in alle vertrouwen.
• Enkele goede vrienden/vriendinnen met wie ik zo af en toe een klein babbeltje zou kunnen doen. Daarom denk ik er aan om eens te horen wie hier voor zou openstaan, maar het nooit alléén zou durven of willen. En om dan volgend jaar eens met een beperkt groepje te gaan. Ik wil dat met alle plezier organiseren. Het mag alleen geen kletskousenreis worden, want dan is het effect weg – als je begrijpt wat ik bedoel.

Tiny in Valencia

Valencia is een leuke bestemming voor even tussendoor: zeker in de winter, als het hier nog bitterkoud is, kan het daar soms in januari een gezellige twintig graden worden. Dat leek me wel wat!

Wij reisden met Vueling (heen) en met Ryanair (terug), allebei budget. Voor enkele euro’s meer kun je nu toch een extra handbagage bijboeken, zo kun je een klein rolkoffertje én een handtas meenemen en ben je er niet opgelegd.  Tip: als je vooraf incheckt en je wil stoelen kiezen: laat het systeem eerst gewoon zelf stoelen kiezen in plaats van meteen bij te betalen voor twee stoelen naast elkaar. Vaak zet het systeem je al automatisch naast elkaar (als je vroeg genoeg incheckt), maar als dat niet zo is, dan kun je gewoon één stoel veranderen en slechts één keer betalen voor een stoelreservatie. 

De luchthaven van Valencia heeft een goeie verbinding met het centrum van de stad, met de metro. Het is maar een kleine luchthaven, dus je hoeft niet ver te stappen. Als je aan de ticketmachine een “TuiN”-kaart koopt, dan kun je daar minimum 10€ reiswaarde opzetten en zo makkelijk met meerdere personen op die kaart reizen. Veel goedkoper dan losse tickets en super handig. Pas op: niet geldig op de bussen, enkel de metro.

Logeren: Wij boekten een hotel via Booking punt com en kozen er één aan het strand, aan de rand van de stad. Hotel Boutique Balandret. (Hele ruime kamers, schoon, praktisch, en héérlijk ontbijt) Voordeel: het is er heerlijk rustig en je kan genieten van het zeezicht, een strandwandeling maken voor het ontbijt of ’s avonds bij zonsondergang. Er zijn tal van restaurantjes op de boulevard. Nadeel: het is wel een twintigtal minuutjes met de bus/metro naar de binnenstad. Mààr: als je graag wandelt, kun je ook te voet, via het mooie Turia-park. Dat park is opgebouwd aan de oude rivierbedding en slingert zich een weg door de stad.

Je vindt er ook de Ciudad de las Artes y las Ciencias, Stad van Kunst en Wetenschap, een van de meest bezochte bezienswaardigheden en ENORM de moeite. Prachtige architectuur, veel waterpartijen, origineel. Instagram-waardig, zeg maar! Je vindt er het Operagebouw, het wetenschapsmuseum, het Aquarium, en de IMAX-bioscoop. We zijn nergens binnen geweest, want we waren er nà sluitingstijd. Misschien leuk voor als het weer wat minder zou zijn (of als het té warm is).

De binnenstad (Ciutat Vella) is ideaal om in te wandelen en te verdwalen in de kleine straatjes. Veel streetart, mozaïekkunst, maar ook prachtige gebouwen en pleintjes. Niet te missen: Mercado Central (overdekte markt), het postgebouw moet je zeker ook eens binnen gaan en omhoog kijken, La Lonja (de vroegere zijdebeurs), Plaza de la Reina (met veel restaurantjes) en Plaza Ayuntamiento (met het gemeentehuis).

Eten: wij aten ’s middags een goedkope Menu del dia, voor een 12€ krijg je meestal waar voor je geld en vaak is er nog een koffie en een drankje bij. ’s Avonds kun je natuurlijk een gezellig restaurant uitkiezen en eens proeven van de paella Valenciana met kip en konijn, maar wij gingen ook een avondje pintxos eten. Typisch spaans, iets uitgebreider dan tapa’s. Alles staat uitgestald aan de bar, je kiest wat je wil en neemt het mee; als je betaalt, dan tellen ze het aantal stokjes. Wees alsjeblieft eerlijk en laat geen stokjes verdwijnen. Spanjaarden krijgen weinig loon, voor hen is het leven duurder dan bij ons.

Drinken: ik lust graag sangria en dat wordt er volop aangeboden, goedkoop en lekker. Voor 4€ krijg je vaak een reuzenglas. Als je bestelt: het is sanGRIa, en niet SANgria. Probeer ook eens de typische cocktail Agua de Valencia, op basis van sinaasappelsap, met cava, wodka en gin. Niet héél erg sterk, maar je moet er ook geen drie van drinken, denk ik. Koffieleut: ook in Valencia struikel je over de koffiebars.

Nog even terug naar het strand: een beetje verderop vind je de wijk Cabanyal. Het lijkt een beetje achtergesteld, maar er zitten leuke kleine restaurants en bars, en een soort alternatief cultureel centrum: de IJsfabriek (La fabrica de hielo) waar je gezellig iets kan gaan drinken maar waar ook vaak concertjes zijn. Wij kwamen er toevallig terecht op een zondagmiddag en het zat afgeladen vol, er heerste een heel gezellige ongedwongen sfeer en volgens mij waren we daar de enige toeristen!

Vriendelijke mensen, lekker eten, gemoedelijke sfeer, vlot bereikbaar, lekker weer: Valencia is een toffe bestemming!

Als je nog vragen hebt, roep maar!