Tiny over vijf jaar

Je mag niet nadoen, zeiden ze vroeger in ’t lager. Ik veeg daar al jarenlang mijn voeten aan. Romina schreef in geuren en kleuren wat ze over vijf jaar allemaal zal gaan doen, wie ze zal zijn, wat ze zal hebben en vooral hoe getrouwd ze zal zijn. En wat voor schattig dochtertje ze zal hebben. Zalig toch, die glazen bol? Echt, ik wens het haar allemaal toe.

Een tijd geleden gingen we back in time, terug naar ons zestienjarige zelf en dat was eigenlijk allemaal een beetje hetzelfde: we waren seutjes, die niet graag studeerden, met lastige ouders en we genoten te weinig van het moment.

Als we nu eens die andere denkoefening maken…? Hoe ziet ons leven er uit over vijf jaar? Man, man, man, er kan maar beter het een en ander veranderd zijn, want anders zal ik niet instaan voor de gevolgen.

Mijn zoon woont dan al een tijd alleen, beter nog, hij woont samen met zijn supercoole vriendin, die Chayenne of Kelsey heet en die zorgt dat hij nu ook champignons, paprika, bloemkool en boontjes lust, want zij kookt zoooo veel beter dan ik. Natuurlijk heeft hij werk, als schrijnwerker, bij een toffe baas, met wie hij in de zomer graag barbecuetjes organiseert. Zijn mooie blonde paardenstaart van 25 centimeter heeft hij afgeknipt en bewaard en ligt nu ergens in een plastieken zakje in de kast. Soms draagt hij zelfs andere schoenen dan Allstars.

Ik weeg vijf kilo minder en ga drie keer per week lopen. Ok, niet in de winter maar dan ga ik wel elke week zwemmen. Ik loop gemiddeld zo’n zes à zeven kilometer. Aan een stuk ja, je moet dat onderhouden hé. (Laten we niet overdrijven, de ten miles is nog héle verre toekomst.)

Al vier jaar woon ik nu in Wevelgem, en ja ik mis Brugge wel maar ik ben er heel vaak voor het werk en één dag in de week doe ik boodschappen met mijn moeder en ga daarna de stad in voor een koffietje met een vriendin. Die vriendin woont nu in mijn vroeger huurhuis en blijft voor mijn poezen zorgen. (Wie wil mijn vriendin worden in 2015…en zoekt een huis in Brugge en is poezenliefhebster?… anyone???)

Ondertussen ben ik ook nog eens getrouwd, mijn huwelijksdag was erg casual, geen kerk maar een supertoffe ceremonie met live zang. We gingen een maand op huwelijksreis, naar Afrika.

Mijn plusdochter zal volgend jaar gaan studeren in Parijs, toerismemanagement. En mijn pluszoon is de langste in zijn basketbalteam, en begint al op café te gaan. Pilsjes lust hij wel!

Ik werk nog steeds bij dezelfde firma, maar twee dagen van huis uit. Al onze producten worden geleverd met een pakjesdienst en ik hoef alleen nog maar bij de mensen thuis te gaan voor opleidingen.

In mijn vrije tijd ga ik vaak naar huwelijken, communies, om niet alledaagse portretten te maken want ondertussen ben ik freelance fotografe. Ik heb mijn eigen studiootje waar iedereen terecht kan voor een speciaal portret. Tussenin ben ik bezig met verschillende projecten en heb ik al een paar keer mijn werk tentoongesteld.

Ah ja en ik blog nog altijd. Het lag misschien af en toe eens stil, maar ik weet nog steeds wat geschreven, ik post regelmatig foto’s en daardoor krijg ik meer klanten en ik schrijf over onze reizen en tripjes, want we kunnen nu vaker eens weg. Omdat we samen wonen en niet meer elk in een huis, hebben we ook wat meer centjes. Haja, want het huis waar we wonen is ondertussen afbetaald.

Hoe zit het met jouw glazen bol? Werkt die al? Zet die eens aan, mensen en kijk wat er gebeurt. Hopelijk allemaal even schone dingen, ik wens het jullie allemaal toe.

---

Deze post werd geschreven in het kader van #projectblogboek.