Tiny telt af, deel 2: 1973 – 1977

Over negen weken word ik vijftig. Ik kan het zelf bijna niet geloven dat ik al een halve eeuw hier mee draai, en dat ik al van alles overleefd en beleefd heb. De grote rode draad doorheen mijn leven is muziek, daarom deze reeks. Ik tel af (of op) per vijf levensjaren en deel voor elk jaar een nummer uit die tijd, die voor mij op een of andere manier iets heeft betekent.

Als je mij kende tijdens één of meerdere periodes, kom je misschien jezelf nog tegen. 🙂

Want muziek heeft voor mij erg veel te maken met mensen, en de herinneringen die er bij horen.

1973: Ria Valk, Moeder, wat ben ik bang

Oh ja, heel veel in het Nederlands. Als kind luister je toch liever naar liedjes in een taal die je verstaat en als het dan nog een beetje grappig was en je je kon inleven, dan was je al snel verkocht. Ergens heb ik nog een geluidsopname van een stuk of vijf jonge kindjes (mezelf incluis) die dit liedje meezingen. Ria Valk was samen met Corry Van Gorp de eerste vrouw die ik grappig vond op televisie. Het nummer werd trouwens geschreven door Peter Koelewijn.

 

1974: Koor van Hamelen, Gejaagd door de wind

Van 1972 tot 1976 liep op de Nederlandse televisie de kinderserie “Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?“. De perfecte serie voor mij als kind, er was trouwens niet veel op tv voor kinderen in die tijd, alleen op zaterdagmiddag. Mijn moeder vond de serie ook fantastisch, niet in het minst omdat ze fan was van Rob De Nijs, één van de acteurs in de serie. We kochten de drie LP’s van de serie en tot op heden ken ik nog steeds elk liedje er van uit mijn hoofd. Dit is er eentje uit 1974, erg mooi en amper gekend.

1975: Alexander Curly, Guus 

Okee, ook dit is niet meteen een muzikale hoogvlieger maar als zevenjarige vond ik dit een schitterend en hilarisch nummer. Mijn opa had een boerderij en dat sprak nogal tot de verbeelding, denk ik. Ook het aparte dialect vond ik fantastisch en ik probeerde het zo goed mogelijk na te doen. Thuis luisterden wij vooral naar de Hollandse Hilversum 3, en keken naar muziekprogramma’s zoals ‘Op volle toeren’ en later ook TopPop natuurlijk.

 

1976: Brotherhood of man, Save your kisses for me

Wellicht mocht ik toen nog niet opblijven voor het Eurovisie Songfestival maar ik herinner mij nog heel goed, hoe we op de speelplaats de pasjes nadeden van het toen winnende liedje. Waarover het nummer ging, en de twist op het einde, dat ging volledig aan mij voorbij, maar iedereen die ik kende, zong het luidkeels mee.

 

 

1977: Rob De Nijs, Het werd zomer

Ondertussen weet iedereen dat ik als kind en prille tiener grote fan was van Rob De Nijs. Ik overtuigde mijn vriendin van zijn kunnen en samen kweelden we alle liedjes mee. We maakten zelfs een alternatieve versie van zijn grote hit ‘Het werd zomer’. 

… en ik at bloedworst, midden in de winter, en ik dronk er een pintje bier bij-ij-ij…

 

Lees hier deel 1: Tiny telt af 1968 – 1972