Tiny en het contrast

Flashback naar vorige zondag: stilte in een tuin, 12 gelijkgezinde mensen die toch zo verschillend zijn, maar die genoten van verbinding tussen lichaam en geest. Met andere woorden: mijn evenement “Zen op Zondag” was héél geslaagd, toffe contacten gemaakt, ideetjes opgedaan en zelfs een beetje verbrand in de middagzon.

Flash forward naar komend weekend:

nog meer zon, allesbehalve stilte overdag en hopelijk redelijk wat stilte ’s nachts en ’s morgens. We gaan eindelijk weer naar Graspop. Tiny, de yogalerares met haar stiltedagen en meditatie workshops, kiest ervoor om vier dagen te luisteren naar hard rock en heavy metal en alles wat daar ook maar enigszins op lijkt. Ik schreef er al eerder over, want ik was er al in 2015 en 2017. We gingen gaan in 2020, maar ja… je weet wel hé.

Een beetje verstand hebben we al, als vijftigplussers: we gaan slapen op een camping 8 kilometer verder, aan een zwemvijver, en dat lijkt me heerlijk met deze warme voorspellingen. Benieuwd.

Overdag rijden we met onze fiets naar de festivalweide, gewapend met oordoppen, zonnecrème, en het eerste wat we gaan aanschaffen is een flesje water dat we telkens gratis kunnen bijvullen.

Ik kijk uit naar de show van Alice Cooper, Iron Maiden, Whitesnake, Europe (jaja, die van The Final Countdown), Foreigner (jaja, die van I want to know what love is), Powerwolf, The Offspring, Alestorm, Dropkick Murphy’s en een hoop andere groepen die ik nog niet ken, maar die mij vast wel zullen verrassen.

Note to self: véél smeren, veel water drinken, niet te veel pintjes, af en toe schaduw zoeken en regelmatig gaan liggen op je dekentje om je rug te sparen. Of ik het overleef, en hoe, dat hoor je dan wel volgende week.