Eventjes een open deur intrappen: de zomer is in het land. Meestal krijg ik al de eerste zomerkriebels in mei, vooral rond de eerste mei als ik naar de Red Rock Rally in Brugge ga. Shame on me, want dit jaar sloeg ik over.
Maar eenmaal de examens van de jongelui het einde naderen, komen de feestjes op gang. Er was een weekend met een Cactus-receptie, een tuinfeestje en een barbecue. Als dat allemaal kan onder een stralende zon, met vrienden die je al eventjes niet zag, kan dat niet mislukken. Terwijl ik dit schrijf, denk ik: goh dat klinkt nog leuker dan het eigenlijk was. Even duiden:
De Cactus-receptie: voor medewerkers van het Cactusfestival komend weekend. Iedereen werd uitgenodigd om zijn shifts te komen ophalen, en gratis een glas (of twee, drie) te komen drinken. Cactus is in Brugge, my sweet hometown. En al is het twintig jaar geleden dat ik nog werkte op dat festival, ik kwam behoorlijk wat mensen tegen die ik ken, die er dit jaar ook zullen werken. Super.
Het tuinfeestje: was ergens in een boerengehuchtje in de buurt van Brugge, waar ik samen met mijn lief naartoe ging. De sukkelaar kende enkel de gastvrouw en -heer, verder niemand. Ik kwam er oud-klasgenoten tegen en we lulden de ganse avond over oude koeien. Tot we gingen dansen in de schuur en mijn lief zielig aan de kant zat, want hij danst niet. Al vind hij dat niet erg en niet zielig, ik wel. Dus lang zijn we dan niet meer gebleven.
Foto @RT
De barbecue: was bij een baskettornooi waar ik niemand kende en er vooral veel zweterige mannen rondliepen. 
Ondertussen hebben we nog steeds drie kinderen samen, van de drie is er nu eentje geslaagd in het zesde middelbaar en hebben er twee sinds kort een vriendin. Ja, ja, ook mijn zoon en ik ben ZO blij met mijn ‘schoondochter‘. Ik hoop gewoon dat dit nu eindelijk eens een periode wordt met goed nieuws voor hem, dat hij gelukkiger is en blijft.
Ik ga regelmatig wandelen om mijn gewicht en conditie op peil te houden en doe dat het liefst in de natuur, laatst trok ik heel alleen naar de Gavers in Harelbeke:
De plannen: zoals gezegd volgend weekend meewerken op het Cactusfestival (en kijken naar Joe Jackson, Oscar and the wolf, dEUS, Neneh Cherry, etc…). Daarna vertrekken we met één zoon naar Zwitserland (net zoals twee jaar geleden naar Zinal met Intersoc), tussendoor gewoon werken. Ook werken op Dranouter (dikke traditie) en tegen het einde van de zomer gaan we met ons twee naar de Balkan (Kroatië, Bosnië en Montenegro).
Gisteren was hier Grensrock, in het naburige Menen. Het was pokkewarm en ik wou alleen maar gaan voor K’s Choice, mijn favoriete groep. Blij als een kind want ik kon gewoon vooraan gaan staan en heb meer dan een uur staan dansen, springen, zingen en roepen. Dat was pas een zomergevoel. Nog van dat, alstublieft dank u wel.
De enige foto die ik nam en op Instagram postte, voor de rest heb ik gewoon genoten.
In totaal zie je hier niet veel foto’s. Ik probeer meer te genieten en minder bezig te zijn met mijn smartphone en dat lijkt goed te lukken. Dus sorry, jullie moeten een beetje je fantasie gebruiken.
En inderdaad, ik blog wat minder, voor dezelfde reden maar ook omdat mijn leven grotendeels gewoon uit werken, boodschappen doen, koken, eten, wassen, strijken en slapen bestaat en alles wat hier boven staat beschreven maar 10 procent is. Schrijven blijft leuk, absoluut, maar vaak rijst de vraag: wat hebben de lezers hier eigenlijk aan? Is het wel interessant genoeg? Er zit ook minder drama in mijn leven (gelukkig maar), daar hoef ik ook niks over te schrijven. Maar drama verkoopt, en hoe gelukkiger een blog is, hoe minder lezers, denk ik soms.
Enfin, ik ga nog eens wat frambozen plukken uit eigen tuin (dank zij de tip van een andere blogger die het bijltje er bij neer legde).
