Blijkbaar is er hier op WordPress een opsporingsbericht verschenen:
Vermist: blogster Tiny uit Wevelgem (kuch kuch: uit Brugge!).
Zotjes. En iedereen maar denken dat ik het superdruk heb met massages en zo. In werkelijkheid zat ik deze zomer veel op mijn lui gat, ofwel lezend, ofwel kijkend naar Orange is the new black en andere Netflixjes. Tussendoor ging ik ook nog eens gewoon werken, en af en toe was er inderdaad een massage. Zelfs een massageparty, want ja, dat doe ik nu blijkbaar ook!
Wat deed ik nog? Eens lekker gaan eten met mijn ouders in de Waterweelde. Schaamteloos reclame maken, gewoon omdat ik het daar zo lekker vond. In september veranderen ze van naam en wordt het “To taste”. Vroeger was dit een gewone bistro, maar nu is de zoon de boel aan het overnemen en wordt het meer gastronomisch. En hoe!
Carpaccio van coquille
Afspreken met vrienden? Bwa ja, een beetje. Onder andere met Ralf, de Duitser die ik tien jaar geleden via Couchsurfing leerde kennen, komt uit Frankfurt en is ondertussen getrouwd met een Fiji-aanse, of hoe zeg je dat, iemand uit Fiji? We spraken af in het Franse Lille en spraken een gezellige mengeling van Engels en Duits.
Oh la! Tiny op foto, ’t gaat nog regenen vandaag!
Natuurlijk gingen we terug werken op Dranouter en moest ik na die vier dagen een tijdje afkicken. Ik geniet altijd van die sfeer, de muziek, de mensen,… en heb me rot geamuseerd. De mannen van Kartje Kilo waren hilarisch en de cocktails op een stokje super verfrissend. Het beste optreden vond ik Milow, heel verrassend. Oh en dikke fun bij de DJ-sets van De man van Atlantis aan de Sint-Bernardusbar en Goe vor in den otto in de biertent. De longen uit mijn lijf gezongen en gedanst like nobody’s watching.
Afgelopen weekend was er Alcatraz in Kortrijk. Voor wie Graspop heeft gemist (wij dus) is dit een goedkoper en voor ons dichter alternatief. Ik ging enkel de vrijdag, mijn lief het hele weekend. Status Quo wou ik al zien van mijn twaalfde dus daar heb ik achtendertig jaar op gewacht, stom want de knapste van de bende (Rick Parfitt) is ondertussen overleden. Toch heb ik genoten van de hits Whatever you want, Down down, Rocking all over the world, …
Zaterdag ging ik nog eens de beentjes strekken op Benenwerk in Brugge, altijd dikke fun en gegarandeerd meer dan 20000 stappen op mijn stappenteller!
En nee, op mijn werk is er geen airco en hebben we maar DIY gezorgd voor een frisse sfeer: karton aan de ramen geplakt, een fles ijs voor de ventilator, ’s namiddags een ijsje eten en lunch in de tuin met zwembad van mijn collega. Alles onder controle!
Nog dingetjes op het programma? Een picknickje in het bos, een verjaardagsfeestje, een dagje Boombalfestival, en misschien een mini-reisje in september. Mini hé.
Verder zwoegen met de zoon, piekeren dat het geen naam heeft, migraine-aanvallen verdragen en wespen uitschelden omdat ze me steken zonder dat ik ze zag aankomen. Stoefen over mijn website en me tegelijk zorgen maken omdat ik er meer aan toesteek dan er aan verdien, me bedenken dat mijn leven eigenlijk supersaai is (met bovenstaande uitzonderingen, dat wel) en dat ik beter weer een beetje meer zou aan yoga doen.
tiny blogt 