In maart schreef ik al over mijn slaapritueel, en het belang van een goeie slaaphygiëne. Een paar dagen geleden had ik een gesprek met iemand over de waarde van slapen, maar dat kwam op het verkeerde moment: ik had net een heel interessante podcast beluisterd op PS Grow, de podcast waar ik zelf ook al te gast was, een interview met Claudine Drees, slaapcoach. Ja, dat bestaat echt! Het gesprek was heel herkenbaar, het gaat over slecht slapen, over mensen die met enkele uurtjes slaap genoeg hebben, over jetlag, over slaap inhalen, over wat slaap te maken heeft met leeftijd en gewicht verliezen,… Een aanrader.
Hoe ouder ik word, hoe meer ik belang hecht aan een goede slaaphygiëne. Hoe meer ik ook te weten kom over mezelf, en hoe ik op veel vlakken blijkbaar toch hypersensitief ben. Nu is dat ook weer een hype, bijna iedereen is HSP, maar dat claim ik zeker niet te zijn.
Als ik niet in slaap geraak, of ik word véél te vroeg wakker en ik kan niet meer slapen, dan gebruik ik eerst en vooral de ademhalingstechnieken die ik zelf ook aanleer tijdens mijn meditatie workshops. Gewoon langer uitademen dan inademen, om zo je hartslag tot rust te brengen. Je concentreren op je uitademing.
Of ik doe een bodyscan, je begint met je tenen en je overloopt zo je hele lichaam, geraak je afgedwaald met je gedachten, begin je terug opnieuw. Dit zorgt ervoor dat je je gedachten kan afleiden naar je lichaam.
Zelf heb ik nood aan zo weinig mogelijk prikkels en dan ga ik even de zintuigen af:
- zien: het moet zo donker mogelijk zijn. Indien nodig gebruik ik zelfs een slaapmasker
- horen: oordopjes for life! Ik zweer bij die van Quies! Als ik iemand naast me hoor ademhalen, kan ik al moeilijk slapen. Als die ademhaling dan nog luider wordt en het naar snurken over gaat, vergeet het dan maar helemaal. Gelukkig ben ik gezegend met een goeie slaappartner: hij snurkt niet (of amper) en ademt heel zachtjes.
- voelen: ik moet “iets” op me hebben, of nog iets aanhebben, of een dun lakentje als het heel erg warm is – en er mag geen beweging zijn in bed. Iemand die zich omdraait: ik heb het gevoeld en ben weer wakker. Daarom hebben wij twee aparte matrassen en twee aparte dekbedden. En hoe romantisch het ook is om lepeltje lepeltje te liggen, om echt te slapen voel ik liever geen ander lichaam(sdeel) op een deel van het mijne. Zo dicht bij elkaar liggen dat je de uitademhaling voelt van de ander: no thank you.
- ruiken: als ik de lichaamsgeur of een rare adem ruik van mijn bedpartner, dan is het ook om zeep. Als er een te indringende geur in het kussen zit (zelfs al is het fris wasmiddel) ook. Als de kamer te veel naar hout ruikt. Als je nog de etensgeuren kan ruiken.
- proeven: ik moet mijn tanden gepoetst hebben, dat ik met een frisse bek ga slapen.
Een tip die ik mee neem uit de podcast met die Claudine, is dat je iets cognitiefs moet verbinden met je lichaam. Klinkt raar. Het is vooral, als je ligt te piekeren. Dan sta je ofwel beter even op, en je schrijft de piekergedachteno van je af. Of je gaat je aandacht leiden naar positieve gedachten, bijvoorbeeld het ABC opzeggen en voor elke letter een plaats kiezen waar je al eens geweest bent en waar je goeie herinneringen aan hebt. Voor mij is dat dan: Amsterdam, Brugge, Caïro, Darmstadt, Essen, Frankfurt, Gent,….
De stoere bewering “Ik slaap wel als ik dood ben” is eigenlijk maar voor weinig mensen van toepassing. Ja, je hebt er die (1) overal kunnen slapen, (2) genoeg hebben aan een paar uurtjes per nacht, (3) ook overdag gewoon kunnen slapen als het licht is, maar onderzoeken wijzen uit dat dit maar een minderheid van de bevolking is. En dat slaap inhalen in het weekend bijvoorbeeld ook niet zo gezond is.
Iedereen mag er het zijne van denken natuurlijk, maar ik vind slapen enorm belangrijk. Wat niet wil zeggen dat ik een langslaper ben, wel integendeel. Meestal slaap ik met de zon en de maan: ik slaap wanneer het donker is en ik word graag automatisch wakker als het weer licht wordt. Maar zo’n wekker met een lichtfunctie, daar heb ik dan weer een hekel aan. Het moet natuurlijk gebeuren. Dus ja, in de winter slaap ik wellicht meer, en in de zomer wat minder.
Wat zijn jullie tips, als je niet kan slapen? En vinden jullie slapen belangrijk, of komt het allemaal wel vanzelf?
tiny blogt 