Tiny gaat slapen en wordt weer wakker

Wereldschokkend.

Iedereen heeft echter een ander slaapritme, slaapritueel en dat is ook zo voor het wakker worden. Ik ging te rade bij enkele van mijn beste vriendinnen en mijn lief.

Ik ga meestal slapen tussen tien en elf uur ’s avonds, vaak lig ik al voor tien uur weg te dommelen tijdens een programma op televisie. En dan ben ik heel tevreden dat het àl tien uur is, dan mag ik van mezelf gaan slapen. Soms doe ik dat toch al eerder en dan zit ik in bed nog wat te lezen.

Zelfs als ik bezoek heb, of ik ben bij mensen te eten gevraagd (ergens in een lang vervlogen tijd…) dan wil ik eigenlijk liefst voor middernacht in mijn bed kunnen liggen. Sorry hé, jullie zijn niet saai, maar ik word dan moe. TENZIJ ik kan dansen, dan blijf ik wel tot vier uur of zo. Mijn lief is wel een plakker, die kan ook na middernacht nog altijd zeveren over koetjes en kalfjes, en nog eentje drinken en nog eentje, komaan. Ken je dat, het “scheidbier“? Hij zegt “skih-bier” in ’t Kortrijks, ik kan het amper uitspreken. ’t Is dus het laatste biertje voor je weggaat. Ik wil liefst al weg voor dat laatste drankje…

Wat heb je nodig om te kunnen slapen?

Een bed, zei mijn lief. Want hij moet echt wel kunnen liggen. Dus een matrasje of een matje voldoet ook? Kijk, daar had ik dus nog niet over nagedacht, maar inderdaad. Ik vroeg het aan Lieselotte en die zou overal kunnen slapen, zegt ze, maar ze is wel liefst”bedekt”, al is het maar met een sjaal. Heb ik ook. Josefien zei dan weer “warmte”, en kussentjes en desnoods een elektrisch deken en een warm kersenpitkussen. Oh ja! Met koude voeten kan ik ook niet slapen.

En stilte! Geen snurkers, zelfs niet een klein lief snurkje, of zoemende muggen, of zelfs ruisende golven… Ook in Egypte heb ik mijn oordopjes in. Idem voor Kelly, zij vindt het trouwens belangrijk dat haar hoofd leeg is: als ze nog iets moet doen, of ze heeft zich opgejaagd, dan kan ze ook niet slapen.

Door mijn neusprobleempjes gebruik al sinds jaar en dag 1 pufje van een neusspray om te kunnen slapen. Sowieso, als ik ergens ga liggen, zit mijn neus na 10 minuten verstopt en kan ik amper ademen, laat staan slapen. Verder gebruik ik niks nada noppes van medicatie, dus dat ene neusspraytje die mij goed doet slapen zal wel niet zo schadelijk zijn. Gezien ik dat al sinds mijn zeventiende gebruik en ik leef nog altijd.

Foto door Ivan Oboleninov op Pexels.com

Het moet donker zijn. In een lichte kamer kan ik niet slapen. Stel je voor dat je mij laat slapen in een kamer waar geen gordijnen of rolluiken zijn, dan word ik bij het eerste kleine beetje licht wakker en doe geen oog meer dicht. Daarom dat ik ook altijd een oogmaskertje mee neem, zeker als we in een tent slapen. Dat oogmasker moet wel héél licht zijn en niet spannen want met iets op mijn hoofd kan ik ook niet slapen. Wat ben ik lastig hé.

Hoedanook, donker of licht, meestal word ik rond een uur of zeven wakker, soms zelfs iets vroeger.

Wat heb je nodig om wakker te worden?

Eigenlijk niks. Mijn lief lacht dan en zegt: Jij hebt écht wel koffie nodig, maar nee nee, dat is niet waar. Omdat we ooit één incidentje hadden in Praag… pff. Ik was al een hele tijd op, we gingen wandelen maar het was nog een heel eind naar het centrum en ik wou eerst een koffietje drinken ergens. ‘k Heb dan mijn veto gesteld: ZONDER KOFFIE GA IK DE BRUG NIET OVER. Is een grapje onder ons nu, dat ik geen brug oversteek zonder koffie. Maar dat valt dus reuze mee.

Ik heb géén ochtendhumeur. Een koffietje ’s morgens vind ik super, maar ik kan ook zonder. Lieselotte heeft dan weer koffie en stilte nodig om wakker te worden, en Josefien een glas water en liefst ook een ontbijtje, want anders wordt ze hangry. Zelf kan ik dat gerust een tijdje uitstellen, maar néé we gaan hier géén discussie starten over ontbijten overslaan en intermittent fasting en dinges, onthou u alstublieft van commentaar, you do you, doe uw goesting, en wees blij. Ook Kelly wil graag koffie en een ontbijtje anders wordt ze grumpy. En liefst ook een douche, zei ze nog.

Mijn lief heeft alleen zijn biologische klok nodig om wakker te worden, ook hij is vaak al wakker voor de wekker afgaat. Wij zijn ook allebei geen langslapers, ook niet in het weekend. Als we om acht uur nog niet op zijn, is dat een half mirakel. Ik zou trouwens echt serieus problemen maken van een partner die een ander dag- en nachtritme heeft, zo eentje die om elf uur nog in zijn bed ligt bijvoorbeeld. Hebben jullie zo’n partner waar het verschil echt groot is?

Voor straks: lekker slapen en morgen gezond weer op. (Sonja Barend)

Oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker. (Mijnheer de Uil)

Dit is de zestiende dag in #40dagenbloggen

Tiny’s routine

Ik weet het, veel mensen zitten in de shit. De zorg, de horeca, het toerisme, gezinnen met kleine kinderen die ineens twee of meer jobs hebben van thuis uit, iedereen die ziek is of die iemand in de familie heeft die ziek is… Hartjes en knuffels voor jullie.

Zelf ben ik ondertussen positief ingesteld. Ik zie een behoorlijk aantal voordelen voor mezelf. Mijn routine is daar eentje van, daar ben ik wel blij mee. Mijn man gaat nog part-time uit werken (dus die is om de dag gewoon thuis).

• 7 uur: ik ben al op. Zelf zet ik nooit geen wekker want als die van mijn lief gaat om 6u45 dan sta ik gewoon mee op. Als die niet af gaat omdat hij niet moet werken, dan  ben ik toch al automatisch wakker en sta ik op als ik wat licht door de ramen zie schijnen. Meestal is dat sowieso rond 7 uur.
• Koffie en morning pages. Daar start ik al sinds 4 juli vorig jaar mijn dag mee en ik ben er nog altijd niet mee gestopt. Lees er alles over hier.
• Mijn dagelijkse ochtend work out. Niks fancy, niet met een app, niet met youtube, gewoon met mezelf. Omdat mijn man in zijn vrije tijd basketcoach is bij de jeugd, kan hij het training geven niet laten en zette mij aan tot een routine van stabiliteitsoefeningen, buikspieren, hamstrings, rugspieren, enkels en knieën trainen, en ik doe dat ELKE morgen gedurende een twintig minuutjes.
• Douchen en mij “klaar maken”, ik doe gewone kleren aan met een joggingbroek of een legging, want dat ziet toch niemand op een Skype-conferentie.

Die work-out hé, ik kan die nu doen omdat ik geen uur in mijn auto moet zitten op weg naar het werk. Ik dacht, als ik ’s morgens en ’s avonds een uur over heb, dan ga ik daar iets nuttigs mee doen. Sporten dus!

• Ik maak een ‘deftig’ ontbijt. Iets met fruit, granola, havermout en sojamelk of yoghurt. En ik doe er lang over om dat op te eten, op mijn gemak.
• Om 8u29 wandel ik naar mijn werk. Zijnde de keuken waar mijn laptop staat, en dat duurt welgeteld tien seconden om die aan te zetten want once you go Mac you never go back.
• We zeggen goeiemorgen tegen mekaar via Skype chat en iedereen is op tijd, zo leuk!
• Om 9u30 doen we via Skype video een ochtendbabbel. Een beetje informeel, maar ook om afspraken te maken, hoe doen we wat, wie is met wat bezig, waar lopen we tegenaan, maar ook: hoe is het met iedereen?

Als de kinderen (die tieners van mijn lief) thuis zijn, dan heb ik daar geen last van want die liggen toch tot 11 uur of langer in hun bed. Eenmaal wakker, nemen ze ontbijt en gaan ze in de living zitten waar ze me niet echt storen.

Werken gaat goed, soms zelfs beter, want als ik met klanten bel, schiet ik niet in de stress omdat ik nog zeven andere mensen hoor praten of bellen. Ik kan rustig met de mensen praten, eens informeren hoe het met hen gaat (want we hebben vaak een wat ouder publiek) en uitleggen hoe wij tegenwoordig ons plan trekken. Ik moet zeggen, dit vind ik wel tof. Graag werk ik nà deze Corona-crisis regelmatig verder van thuis uit. Geen file-stress op weg naar ’t werk, geen overdaad aan lawaai, geen afleiding,… Ongelofelijk, maar ik ben echt productief.

Ik probeer te lunchen wég van de computer, soms buiten, soms in de living waar ik een beetje rondloop en hier en daar een puzzelstukje probeer te leggen. Want zei ik al hoe fantastisch die levering van Boekenhuis Theoria was? ’s Ochtends gemaild met een boekenwens, en ik zei, gooi er maar een puzzel bij ook, niet te kinderachtig alstublieft.

Deze week heb ik een Skype-lunchdate met Josefien, daar kijk ik ook naar uit! Ik probeer ook regelmatiger te chatten of telefoneren met vrienden die ik al lang niet meer gehoord of gezien heb. En dat doet deugd. Ook bel ik elke dag met mijn ouders, al was het maar om te horen wat ze gegeten hebben en of het gelukt is met de microgolf. Beter en beter blijkbaar. Oef.

Na het werk, om 17u05, sluit ik mijn laptop, trek mijn schoenen aan en zet mijn hoofdtelefoon op. Ik ga een vaste route wandelen, drie kwartier, ondertussen geniet ik van de gezonde boerenlucht (maar o wee als ze net mest gegooid hebben) en van een podcast.

Oei, een samenscholing!!

Eenmaal terug thuis kook ik vers, want mijn lief is telkens op jacht geweest (zo voelt het een beetje aan als je tegenwoordig naar de supermarkt gaat, denk ik) en heeft een shitload aan verse groenten mee.

Om 19u kijken we naar het Journaal (want voor de rest kijk ik overdag niet naar nieuwssites, om een mental breakdown te voorkomen, denk ik), we puzzelen nog wat, ruimen op en kijken naar series op Netflix (Ozark seizoen 3 voor ’t moment) en naar de vaste waarden op tv (De Mol, Blind Getrouwd, The Walking Dead,…) Soms doe ik nog een Zumba-sessie met mezelf (deze keer wél via YouTube) en er staat voor vanavond ook online yoga gepland met mijn vaste yoga-lerares, hoera!

Zoals altijd heb ik moeite om mijn ogen open te houden na 22u en zodra mijn hoofd mijn kussen raakt, val ik in slaap. Meestal.

Dus ja, zo’n routine lust ik wel. Op vrije dagen sta ik misschien een kwartier later op (hihi) en ga ik langer wandelen (opnieuw alleen én met een podcast). Dan lees ik super veel, werk ik mee in de tuin en doen we samen puzzels en kruiswoordraadsels.

Als we maar gezond zijn hé… Veel courage iedereen.

Tiny’s dagelijkse dilemma’s

Weet je wat vakantie voor mij écht maakt? Deze onderstaande dilemma’s niet te hoeven aanpakken:

• wat doe ik aan?

Mijn kleerkast hangt vol, ik koop zelden nog iets bij want ik heb genoeg en toch is het elke morgen denken ‘wat voor weer wordt het? – lange of korte mouwen? – broek of rok of jurkje? – passen de kleuren wel? – wat voor schoenen doe ik dan aan?’

De foto’s hierboven maken het simpel.

Mannen hebben het ietsje makkelijker hé.

Nee, dan liever op vakantie waar je elke dag gewoon je bikini aantrekt, een sjaal of een t-shirt en hop, je bent gekleed. 

• wat doe ik voor ontbijt?

Sinds de detox gooi ik er af en toe een shake tegenaan (frambozen of ander fruit, proteïnepoeder, soyamelk), die ik dan langzaam opdrink in de loop van de voormiddag. Maar soms maak ik de standaard havermout met zaden en pitten en amandelen en fruit. En soms gooi ik een boterham in de broodrooster. En héél soms zijn er pannenkoeken. En in ’t weekend durven we zelfs naar de bakker te gaan om boterkoeken of pistolets, SHOCKING! 🙂

Maar zet mij gewoon elke dag iets voor, om het even wat voor ontbijt en ik eet het op. Engels ontbijt met ei en worstjes is ook prima. Ik kan zelfs afkicken van koffie. ’t Is mij allemaal gelijk, maar schrap gewoon die keuzestress en ’t is vakantie. 

• wat gaan we vanavond eten?

Als we hééél flink zijn, dan maken we een weekmenu en zijn we even het perfecte koppel met het perfecte plan. De keren dat dit al lukte in de afgelopen zes maanden: 2.

Meestal bedenken we iets de avond voordien, checken we de diepvries. Of we plannen voor twee of drie dagen ver en vinden onszelf al heel pienter en vooruitziend. Maar vaak komen ook deze smsjes voorbij:

wat gaan we eten vanavond?

ik heb prei gekocht

zo saai

ik wil iets lekkers

pizza?

Nee liever iets gezonds

Gezonde groentjes op pizza?

Strak plan.

Als ik op vakantie ook nog eens moet eten maken, dan is de vakantie maar half geslaagd. Ok, logeren in een huisje of een bungalowtent kan super romantisch zijn, maar dan heb je weer bijna elke dag de vraag “Wat gaan we eten?” En ja, je kan wel af en toe eens op restaurant, maar elke dag? Als je budget en je broeksriem dat toelaat misschien… Twee jaar na elkaar gingen we met Vacansoleil of met Eurocamp op reis, in een bungalowtent of een mobilhome met alles er op en eraan. Maar dan moet je wel nog zelf koken en de afwas doen. Altijd een discussiepunt met opgroeiende kinderen, dus nee, dank u. Lang leve Intersoc. Of ja, mijn favoriete bestemming in de woestijn in Egypte…

Pas op, we gaan eind deze maand met zijn tweetjes op reis en nee, ik ga niet zelf koken maar we gaan ook niet naar een All Inclusive. We trekken rond van pension naar simpel hotel naar berghut… dus wordt het wellicht wel vaak restaurant (goedkoop in Balkanlanden) of brood met kaas en wijn (altijd een hit bij ons). 

En oh, ik kook écht heel graag hé. Maar altijd dat bedenken en overleggen en plannen hangt soms mijn keel uit.

• Wat gaan we doen vanavond?

Soms is dat sporten, soms samen, soms apart. Soms is dat in de tuin zitten met een glas wijn. Meestal is dat voor de tv hangen en films of series kijken. Hoera voor Netflix. Nu zijn we bezig met het nieuwe seizoen van Orange is the new black, we hebben er Casa de Papel al doorgejaagd en Outlander en Stranger things – en we moeten eens werk maken van Chernobyl. Nog een chance dat we vaak dezelfde smaak hebben.

Maar op vakantie: zet mij in een zeteltje met een boek en een glas wijn en je hoort mij niet meer.