Dag 22/40dagenbloggen


Al een week hier. Mijn hoofd wordt leger. Ik slaap beter. Bijna de hele nacht door in één ruk geslapen. Nu pas zijn mijn kuiten echt stijf, nog van de hike?
De korte tocht naar het winkelcentrum gisteren voelde bijna als een aanslag op mijn zintuigen. Ik wou wel graag eens mee, vooral om een yogadoek te zoeken, maar ik vond alleen sokken – de overvloed van winkels, kleuren, geuren, muziek, geluiden stoorde me mateloos en de anderen ook. Als je al een week een heerlijk rustige omgeving gewoon bent, is het normale leven meteen als een stuk abnormaler en zelfs schrikwekkend.
De theorie is nu al een stuk verder, nu komt anatomie en meer inzicht in de houdingen én lesgeven. Het enige wat ik minder vind is het tegelijk lesgeven in kleine groepjes. Als we met enkelen tegelijk praten, is dat storend. Maar misschien kunnen we van nu voort ook af en toe buiten zitten en ons opsplitsen. De shala is anders wel tof, ik ben er graag. En ik zei nog tegen Emily, dat ik me hier zo relaxed voel omdat ik niet constant dingetjes moet regelen: geen boodschappen, zelden denken aan eten klaarmaken, weinig beslissingen nemen, gewoon mee met de flow. De groep is zo compatibel, ieder doet wel iets om het de ander comfortabel te maken. Steeds is iemand een stapje voor om te helpen. Ik hoef het niet altijd te zien of te doen, er zijn genoeg anderen zoals ik en nog veel beter.
Mijn lichaam voelt goed. De extractie, haha, gaat ook verbazend goed. Alle dagen verse groenten en fruit en geen shit in mijn lijf. Ik ga dat zo missen. Of ik ga toch op zijn minst proberen om dat vol te houden, hoeveel keer ga ik dat nog zeggen!
Bijna tijd weer voor de meditatie om 7 uur, ook daarin heb ik mijn houding (terug) gevonden en elke dag lukt het beter. We zien wel weer wat vandaag brengt, maar het wordt positief.