Tiny kijkt uit naar…

Dat is al geleden van vorig jaar april en 2017 en 2014 dat ik nog eens blogde over de dingen waar ik naar uitkijk. Niks spectaculairs, en nu ook niet, maar er is toch licht aan de horizon!

Vandaag gebeurt er al iets spannends! Een reünie met iemand die ik 36 jaar geleden voor de laatste keer heb gezien. Weet je nog, die keer dat ik over “The boxer” van Simon & Garfunkel schreef, over die keer dat ik in Bournemouth in het park liedjes ging zingen met een knul, in 1985? Die jongeman is ondertussen professor en vond het een prachtig plan om opnieuw eens af te spreken, hij brengt zijn gitaar mee en ik mijn stem – op de dijk in Oostende. Spannend!

Nee, we zijn allebei nog geen haar veranderd (denk ik!)

Het komt hélemaal goed met die meditaties, er staat een workshop gepland in Malderen bij Hilde van Groengenot op woensdag 23 juni, laat maar weten als je daar bij wil zijn. En ik ga er ook nog organiseren in Brugge, hou mijn Facebookpagina in de gaten daarvoor.

De tuin van Hilde…

Op 8 juni krijg ik mijn eerste vaccin en vanaf 9 juni mag ik weer bij mensen thuis komen masseren! Yes!

De nieuwe keuken zou zogezegd geplaatst worden ergens eind juni. Ach, dat kan mij niet zo veel schelen, we hebben een keuken dus het is een luxeprobleem. Als het in augustus of september komt, is dat ook prima voor mij.

Want ik wil niet afhangen van keukenrenovaties om op vakantie te kunnen gaan. Nu we eindelijk weten wanneer we onze vaccinaties krijgen (de tweede op 12 juli) kunnen we data prikken in onze agenda’s. Want we moeten rekening houden met de kinderen die bepaalde weken naar hun mama gaan, met de basket trainingen die vanaf 9 augustus terug herbeginnen (voor mijn lief als trainer!) en met verloven van mijn collega’s.

Dat is pas afgelopen weekend geregeld, oef. Wààr we naar toe gaan: geen idee. In elk geval wordt het met de auto en kijken we een paar dagen voor vertrek waar het “veilig” is. Als ’t aan mij ligt, mag dat Scandinavië zijn, maar ook Schotland, Spanje of Italië kunnen. Het is me om het even, echt waar. Mijn lief gelooft me niet: je wil toch altijd controle, en kunnen plannen?

Nee jongen, het is me gelijk. Als er maar rust en ruimte is. Kamperen is prima. Ergens in de natuur. We zien wel, echt waar.

Vooruit kijken dan maar. In september wil ik ook starten met de officiële 200 uur yoga teacher training. Wellicht wordt dat elke vrijdag een dagje Gent.

Van 8 tot 10 oktober ga ik een weekend Meditatie/Relaxatie/yoga organiseren in de schone Ardennen. Klein groepje, want er kunnen er maar vier mee. Rust, lekker veggie eten, inleiding tot meditatie en yoga in een mooie omgeving, wandelen, tijd om te lezen,…

En ja, natuurlijk ga ik weer naar Egypte. Mijn vlucht is nog niet geboekt, maar mijn strandhutje al wel gereserveerd voor in november. Ik ga er vanuit dat Corona dan al is gaan liggen of haar manieren houdt. Als je daar niet rustig én in de natuur zit, dan weet ik het niet meer. Ook hier weer: je kan mee, maar lees even hier wat je dan mag verwachten.