Jullie gaan me vast verwensen na het lezen van dit blogje. Ja, ik weet het: ik ben zo blij en dankbaar dat ik deze reis kon maken en het is allemaal fantastisch. Yolo en al.
Maar ik had al voordien mijn angsten opgesomd: reizen met drie generaties zou misschien wel voor stress zorgen. Reizen met twee tieners die niet de mijne zijn en schoonouders die ik nog maar zes jaar ken. En mijn lieve vriend natuurlijk.
Romantisch wandelen op de Strip in Las Vegas was er niet bij. Geen wedding chapel, geen gearmd lachen om de gekke Amerikanen, geen rockshow of optreden. Nee, wel voor ons en achter ons kijken of iedereen nog mee was. De dochter liep voorop en keek niet op of om, want ze was te moe. Dus moesten we die voortdurend terug roepen. Schoonmoeder had haar voet verstuikt dus die wandelde op het gemak. Maar je moet wel samen blijven in zo’n stad hé?
De tweede avond hoopte ik eens alleen met mijn lief te kunnen drentelen, maar opa en de zoon wilden ook graag mee. Je kan moeilijk van nee zeggen en ze alleen laten gaan was ook geen optie, ze spreken geen Engels.
Overal moet je ofwel op elkaar wachten, ofwel krijg je amper tijd om nog een extra foto te maken. Ik ben nu wel een geduldige, maar als je afspreekt om op een bepaald uur te vertrekken, dan ben ik daar niet erg soepel in. Geef dan de schuld maar aan mij.
Wat je dus niet ziet op foto’s:
- Kwaaie gezichten tijdens een onvergetelijke wandeling in een canyon.
- Eentje die achterblijft aan het begin van een trail omdat hij net op zijn kop heeft gekregen.
- Zoeken naar iemand die je kwijt bent.
- De verdwenen autosleutels in het hotel die dan toch gewoon op bed lagen.
- De gsm die ineens alle foto’s heeft gewist en dus ‘kapot’ is.
- Het onbegrip bij de ontroering van zoveel natuurschoon.
- Het nooit eens alleen zijn.
- Slechts enkele nachten met zijn twee kunnen slapen.
- Oh ja en van de interventie in Bryce Canyon zijn er vanzelfsprekend ook geen foto’s…
Maar ach: ik zal het wel weer opblazen en ik zal wel weer overdrijven. Dus vergeet gewoon dat je dit hebt gelezen. Ondertussen is het lekker uit mijn systeem.
Fideel van je dat je ook eens de keerzijde van de medaille belicht. Het onbegrip bij de ontroering van zoveel natuurschoon snap ik niet. Was jij dan de enige die zulks adembenemend vond? (Alleen al het zien van je prachtige foto’s bezorgden me kippenvel.)
LikeGeliked door 1 persoon
* bezorgde
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben zo iemand die je niet zult verwensen. Je hebt ons twee weken meegenomen naar al het mooie van je VS-reis. De prachtigste natuurfoto’s die je lezer alleen maar deden dromen. Af en toe ook wat Amerikaanse kitsch, die bij de reis hoorde als mayonaise bij de frieten.
Achterliggend wist ik dat je inderdaad met drie generaties op stap was, en fantaseerde ik de kleine kantjes er zelf bij (echt :)!).
Als koppel op reis gaan is al een relatie-test. Hoe graag je elkaar ook ziet – je bent twee aparte persoonlijkheden met niet altijd honderd procent dezelfde interesses. Neem een koppel me op reis, en je bent al met vier aparte mensen.
Ooit zijn we met een bevriend koppel een dag met de overzet naar Engeland geweest. Dàt was al constant compromissen zoeken, en eerlijk, dat is niets voor ons. Eén keer was goed genoeg.
Ik begrijp je dus héééééél goed !!!
Maar luister eens naar ‘nonkel Thomas’. Die kleine ergernissen zullen met de tijd alsmaar meer slijten tot enkel de herinnering overblijft aan (schoon)moeder, die op haar oude dag de familie heeft getrakteerd op een reis Amerika.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik doe een Menckske – correctie: ‘ik ben zo iemand die je niet ZAL verwensen’
LikeGeliked door 1 persoon
Euh ja. Maar wij hebben schoonmoeder getrakteerd en de rest gewoon zelf betaald hoor. 🙂
LikeLike
Oeps, sorry, met mijn domme kop had ik het anders begrepen. Die geste van jullie maakt het nog mooier !
LikeGeliked door 1 persoon
Ik snap het hoor, dat is de reden dat de echtgenoot en ik alleen op reis gaan. Gelukkig maakte dat overweldigende natuurschoon veel goed!
LikeGeliked door 1 persoon
Eerlijk dat je ook dit deelt. En dat maakt het mooie van de andere verslagen niet minder, wel realistisch.
LikeGeliked door 1 persoon
Blij dat je dit eerlijk deelt! Het is ook de reden waarom wij met ons twee, nu drie, op reis gaan. Zelfs met een koppel leeftijdsgenoten zie ik het ons nog niet doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan me hier zo in herkennen. Dat is de reden, waarom ik niet meer mee ging op vakantie naar het huis van de schoonmoeder. Heel de familie van de ex was er aanwezig.. zussen, broers, neefjes, nichtjes, neven, nichten.. om nog maar te zwijgen van alle familie, die ginds woont. Dan had je ook nog het feit, dat de zuiderlingen wel een uur afspreken, maar pas twee uur later klaar zijn 😦
Voor jou ben ik blij, dat je toch ondanks dat kon genieten van het prachtige van de natuur. Ik heb vooral genoten van je prachtige foto’s!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je en ja je snapt her zeker wel. Die schoonfamilie in het Zuiden zal nog wel een ander pak mouwen geweest zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik was hem.. die puber.. 🙂 Wij trokken met mijn ouders en broers en zussen .. als ik 18 was van orlanda naar las vegas. Met ne grote camper. Klinkt goe.. maar die ergernissen… herinner ik me zelfs nu nog !
LikeGeliked door 1 persoon
Wat zonde dat je je ontroering voor het natuurschoon niet kon delen.
Samen op reis gaan doen wij enkel met koppels die we heel goed kennen en ons genoeg eigen ruimte geven en niet constant alles samen willen doen. Voordien maken hier ook concrete afspraken over.
Voor jou zit er niets anders op dan eens terug te gaan, enkel met je partner.
LikeGeliked door 1 persoon
Snap het helemaal… Heel vaak gedaan, altijd goed gegaan gelukkig, maar het is gewoon waar, zodra je met andere mensen op stap gaat, ben je constant aan het:
1. op je tenen lopen… 3. door de vingers kijken… 3.. je dus aan het aanpassen… 3. geduld oefenen… en nog veel meer en dat allemaal voor de lieve vrede…
Ja je moet er wat voor over hebben en dat had jij! Je verslagen waren wonderlijk mooi..Natuurlijk is het zelf beleven het allermooiste en kun je niet alles overbrengen. En dat het niet allemaal van een leien dakje gaat is logisch met zoveel mensen met daarin 3 generaties. Wel jammer dat je niet wat meer samen kon doen met je lief..
Wij gaan 2,5 week naar Zuid-Spanje.. met de auto… Geen pottenkijkers of bemoeiallen erbij, heerlijk samen! Geen verwachtingen hebben, we zijn toch zo weer weg, 5×2 nachten en verder maar 1 nacht per hotel. Gewoon van alles wat we tegenkomen genieten! Vorig jaar is het ook gelukt, hoewel het toen maar 6 dagen waren ;-). Maar dit komt ook weer helemaal goed.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, mijn opsomming klopt niet helemaal, maar je snapt het wel…
LikeGeliked door 1 persoon
Oh dat klinkt echt heerlijk, daar ga je zeker van genieten!
LikeLike