… toen ze negentien was.
Dat kwam zo:
Mijn ouders hadden geen auto. Redelijk logisch. Mijn pa had wel een rijbewijs en was vroeger zelfs vrachtwagenchauffeur, maar als je volledig blind bent, is het niet meer aangeraden met een voertuig rond te rijden. Enfin, geen punt, ik vond dit nooit een probleem.
Vrienden en familie genoeg die met ons naar hier en daar reed.
Boodschappen? Ik werd heel vaak op pad gestuurd toen ik eenmaal een beetje kon praten. Meestal belde ik dan twee huizen verder aan en vroeg mijn vriendin om mee te gaan. Naar Dennis om gekapt of vogels zonder kop, naar den apotheker (zie foto hieronder), naar de bakker: lekkere strikken bij Vandeputte of sterretjes bij Charel. Strikken en sterretjes zijn boterkoeken, die nu gewoon nergens meer te vinden zijn omdat alleen dié bakker ze maakte.

Beeldbank Brugge: apotheek Mahieu
Of op zaterdag met een grote commissiekaba naar den Unic. Dat was supermarkt genoeg voor mij, ze hadden er alles. Dacht ik. Schoolgerief haalden we bij ’t drukkerietje, ook prentjes over allerlei onderwerpen als je iets moest opzoeken voor school en geen tijdschriften had om uit te knippen. Je kon er zelfs je communiekaartjes laten drukken.
De melkboer en de brouwer kwamen melk en drank leveren aan huis en in de zomer kwam Noëlla langs met de crèmekar.

Mijn straat. De enige auto die je prominent ziet, is de Mercedes van de fotograaf.
Mijn vriendin vertelde altijd over ‘de grote GB‘ op Sint-Kruis, waar ze elke vrijdagavond met haar ouders in de auto naar toe ging. Ik kon me daar weinig bij voorstellen, ik dacht gewoon aan een nog grotere Unic. Zoiets. Toen ik vijftien was en met een groepsreis in Engeland was en Londen bezocht, was ik ook in Harrods. Een soort INNO gecombineerd met een chique Unic, vond ik. Nee, die grote GB bleef iets mythisch.
Toen ik negentien was en uiteindelijk mijn rijbewijs haalde, ging ik op stap met mijn eerste autootje en mijn lief. ‘Waar wil je nu eens eerst naartoe rijden?’, vroeg hij. ‘Awel,’ zei ik, ‘naar de grote GB.’ Hij lachte zich eventjes een breuk, vroeg waarom en ik vertelde hem dat ik daar nog nooit geweest was. Ongelofelijk, vond hij. Wij dus naar Sint-Kruis, waar ik flink parkeerde en hij mij – heel romantisch – over de drempel naar binnen droeg.
Die eerste indruk van de winkel ben ik bijna helemaal vergeten, alleen weet ik nog dat ik het de max vond, dat ze in een supermarkt ook boeken hadden. Het idee dat ik daar nog nooit was geweest en dat dit voor mij een mijlpaal op weg naar volwassenheid leek, was voor mij meer dan voldoende.
En nu word je dood gegooid met de supermarkten, de een nog groter als de ander. Waar is die tijd van de kleine superette
LikeLike
De foto’s geven een heerlijk nostaligisch beeld van mijn huidige woonomgeving :).
Aan je negentiende nog nooit in ‘de groate zeebee’ geweest? Zelfs niet met je ‘villo’ ??
Ik ging nooit weg aan die leeftijd, maar zo’n ‘avontuur’ had ik toch al meegemaakt.
LikeLike
Neen, niet met de villo, ik had geen flauw idee hoe ver dat nu eigenlijk was, want iedereen ging daar met de auto naar toe.
LikeGeliked door 1 persoon
Vijf kilometer ‘ver’ van je woning in St.Jozef :). Die van St.Jozef waren toch mietjes… Toen ik nog thuis in St.Michiels woonde fietste ik twee keer per week naar een supermarkt in Oostkamp voor boodschappen.
LikeGeliked door 1 persoon
Naar den grote GB of de Colruyt… familie-uitjes op vrijdagavond in mijn jonge jaren.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb lange tijd niet eens van het bestaan van de Colruyt geweten. Erg hé.
LikeLike
Die grote GB was voor ons (komende van Maldegem) vroeger een standaard uitje aan het einde van de vakantie om schoolgerief te gaan komen. Ik herinner me ook nog de schoenen en de kledij die ze daar ook hadden en een assortiment voeding om u tegen te zeggen.
Mijn oudste gebruikt nog altijd de 3 dikke Kramers woordenboeken (Engels-Frans-Duits) die ik daar kocht om naar de hogeschool te gaan (29 jaar geleden al, oeps!)
Mooi overzicht van een tijdsbeeld!
LikeGeliked door 1 persoon
Ha, den Unic was ook de supermarkt van mijn jeugd. Dat en de DIAL, dat bestaat nu allemaal niet meer. Ook voor mij was het een heuse uitstap naar de grote GB. Nu nog eigenlijk, heel af en toe gaan we eens naar de grote Carrefour in Oostakker om dat gevoel te herbeleven ;-).
LikeGeliked door 1 persoon
Op zaterdagvm ging ik altijd met mijn broer en vader naar de superdiscount. Mijn ma moest veel werken in het weekend. We kregen altijd veel meer als pa meeging dus dat was altijd tof 😀 ook bij ons in het dorp (nOG altijd) kleine superette, kleine klerenwinkel en grote stock Americain. Je vindt er alles wat je nodig hebt!
LikeLike
Bestaat dat eigenlijk nog, den Unic?
LikeLike
Nee hoor die winkels zijn overgenomen. Er is daar nu een Carrefour market.
LikeLike
Wat een leuk logje..
De allereerste supermarkt waar ik in ging, was de Kijkgrijp..
Weet niet of hij nu nog bestaat…
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk logje, dit. Het roept tal van herinneringen op, zoals aan de eerste “supermarkt” die ik bezocht: de Unic. Jawadde, dat was entwadde!
Iets later kwam de Colruyt, toen nog het magazijn waar je alleen maar grote verpakkingen kon kopen.
Wat de grote GB betreft: weet je wanneer ik die voor het eerst heb bezocht? Vorig jaar, jawel. Zo zie je maar dat jij niet bepaald een supermarktlaatbloeier bent, haha.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij ons in het dorp was toen ik jong was ook den “Unic”, dat was toen de enige supermarkt.
Tot een aantal jaren geleden hadden wij hier bij ons een kleine buurtwinkel. Eigenlijk was dat veel gezelliger dan de grote supermarkten, maar na de komst van AH is hij failliet gegaan. Spijtig…
LikeGeliked door 1 persoon
Een tof blogje, zeker met de foto’s 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was hier dus net zo. De grote supermarkt in Burcht! Ik weet nog goed hoe verbaasd ik toen ook was. Alles hadden ze daar 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Grappig! Ik herken het uitzicht van de GB toen nog 🙂 Wij kochten vroeger ook alles redelijk lokaal. Nu probeer ik dat weer te doen maar ik doe ook niet graag 10 winkels, terwijl je alles in 1 winkel kunt kopen.
Leuk die oude foto’s.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ook in Harrods geweest, weet ik nog wel, ik was 16 of zo. Kreeg ik toch een paniekaanval daar in de lift, claustrofobie denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon