Tiny in Chalkidiki, Griekenland

In november kwam mijn superlief mij een website vol mooie foto’s tonen. Het eerste wat ik deed was ijverig op zoek gaan naar kleine lettertjes, addertjes onder het mooie groene gras en de prijs opzoeken. Addertjes vond ik niet, de prijs viel ongelofelijk goed mee, dus ik zei: ‘Boek maar!’. Na bijna zeven maanden wachten, hunkeren, duizend keer opnieuw de website bekijken, alles lezen op Tripadvisor, was het eindelijk zo ver.

We boekten een vlucht met Ryanair, naar Thessaloniki en vlogen voor 140€ voor twee, heen en terug. Je mag zeggen wat je wil over lowcost vliegtuigmaatschappijen, als je het niet breed hebt, en je wil toch makkelijk ergens geraken, is dit een prima oplossing. Ok, je zit eerder in een autocar met vleugels, en voor vluchten langer dan vier uur zou ik het zeker niet aanraden. Wij reizen ook altijd met enkel handbagage, dus extra’s hoefden we helemaal niet te betalen.

En ja, ook een minitrolley is geschikt om zes dagen mee op reis te gaan, vooral als je geen handdoeken nodig hebt en enkel zomerkleren. Het zwaarste waren mijn stapschoenen (die ik aandeed) en mijn loopschoenen. Ik nam wel mijn Nikon camera mee, mijn e-reader en mijn iPad, maar verder geen electronica.

Het hotel, eigenlijk een resort, was superdeluxe. Bij het inchecken kregen we al meteen de magische woorden te horen: “You have been upgraded to a Deluxe room, with private pool”. Het heeft drie dagen geduurd eer mijn lief begreep wat ze daarmee bedoelden. Néé, schat, ik heb deze kamer niet geboekt, normaal was hij maar half zo groot. En mochten we niet aan dit zwembad liggen, maar ginder bij het gepeupel.:-)  “Waarom kregen we dan een upgrade?” Goh, ja, ik weet niet, voor ons schoon ogen??

De eerste twee dagen waren we overdonderd door zo veel luxe. We zijn dat totaal niet gewoon, nog nooit naar een All-inclusive geweest, en altijd gelogeerd bij mensen thuis, Couchsurfing, Airbnb, of vrienden. Maar na een tijdje word je het gewoon, dat ze aan het zwembad om het half uur komen vragen of we nog iets wilden drinken, of dat ze je zonnebril komen poetsen, of dat ze je een ijstas met vers fruit brengen…  En echt, de foto’s op de website hadden niet gelogen. Hieronder wat impressies (niet van de website geplukt, zelf gemaakt!).

Vijf dagen aan een zwembad of een strand liggen is echter niet aan mij besteed. Ik vind het wel eens leuk om een paar uur na mekaar in de zon te soezen en mijn boeken uit te lezen, maar na een tijdje wil ik weg. Verandering van zicht, verandering van lucht, verandering van omgeving. Dus huurden we een fiets (gratis, enkel waarborg) en op een andere dag een auto.

Het contrast kon niet groter zijn. Sommigen zeiden dat ze nog wachten op het hoogseizoen, dat het dan wel drukker wordt. Maar er is ZO veel leegstand. Zo veel dingen die er gewoon verlaten uit zien, niet onderhouden, en zo eenzaam. Je kan er wel mooie foto’s nemen natuurlijk. Maar het woord daarbij was “troosteloos”. Griekenland is niet meer wat het ooit geweest is. En dan gaat zo’n vakantieresort natuurlijk nog eens olie op het vuur gooien. Okee, ze kunnen wel heel veel mensen van werk voorzien, maar het is in het nadeel van de kleine zelfstandige.

Triest hé?

Enfin, we hebben het terug van ons afgezet en genoten verder van een hoop gratis cocktails, keuze uit drie bladzijden.

 

Ik heb het vooral voor Margarita’s, Mojito’s, Caipirinha’s, Pina Colada’s, en Cosmopolitans.

Zot gewoon! Ook het buffetrestaurant was het beste wat ik al ooit heb gezien, iedereen vindt daar zijn gading. Bij het eten wijn, frisdrank of water, het bier was er niet te zuipen, da’s dan ook het enige minpuntje.

Of we nog eens terug gaan? Ik weet het niet. Het is wel eens lekker, zo’n strand- en zonvakantie, en heerlijk genieten, maar verder kan je er niet veel uitspoken. En da’s misschien iets te weinig naar onze zin.

Ondertussen ben ik lekker bruin (terwijl ik anders nooit in de zon zit), en ik had willen schrijven ‘en helemaal relaxed’ maar dat is dus niet het geval. Meteen al terug aan het werk, de was en de plas en mijn energie is volgens mij in Griekenland gebleven…