Tiny is (bijna) jarig en draait plaatjes

Een paar jaar geleden vroeg ik voor mijn verjaardag op Facebook het volgende:

in plaats van mij een simpele HB te wensen of een onpersoonlijke proficiat, stuur mij een link met een liedje dat jij vindt dat bij mij past. Of gewoon iets wat je mooi vindt en met mij wil delen. 

Die dag kreeg ik virtueel een paar dozijn plaatjes aangeboden, oud, nieuw, hard, zacht, Nederlands, Engels, van alles door elkaar. Ik vond het fantastisch. Je kan mij geen groter plezier doen, echt niet.

Op mijn verjaardag ga ik mijn grote curverdoos LP’s naar beneden halen en die ’s avonds op mijn vintage platenspeler draaien. Back to the roots. In de jaren tachtig was ik DJ, of beter gezegd presentatrice op een lokale radio. Het waren topmomenten. Niet uit te leggen aan mensen die in de jaren negentig geboren zijn. Wat wij daar uitspookten, wat wij creëerden, waarvan wij droomden en wat wij realiseerden.

Ik ben nog altijd een nostalgisch mens. Platen uit mijn jeugd kunnen mij in tranen doen uitbarsten, en dan gaat dat niet over de schoonheid van een lied, maar vaak over een herinnering. Ooit fantaseerden wij dat we voor elke vriend of vriendin een speciale deurbel gingen ontwikkelen, een song speciaal toegeschreven aan die ene. Een ringtone, anno 1982.

Welke deurbel geef jij mij? Post het hier, of op Facebook, of mail het mij, maakt niet uit. Ik hoop dat ik veel plaatjes krijg. 🙂 Denk er gerust nog even over na, het is pas donderdag.

Oh en dit is mijn eigen deurbel. Een van de mooiste nummers die ik ken.